Het grote publiek maakte ongeveer dertig jaar geleden voor het eerst kennis met het verworven immunodeficiëntiesyndroom (AIDS).
De eerste verdachte gevallen doken begin jaren ’80 op in de Verenigde Staten.
Een eerste artikel over dit onderwerp verscheen op 3 juli 1981 in de New York Times en het nieuws verspreidde zich al snel als een vuurtje.
Deze ziekte, die in de beginjaren steeds dodelijk was bij gebrek aan een goede behandeling, trof begin 2010 nog steeds 34 miljoen mensen.
Elk jaar worden 2.7 miljoen mensen besmet en sinds 2010 zijn er 1.8 miljoen overleden. Sinds 1997 zijn het aantal nieuwe besmettingen en het aantal HIV-gerelateerde overlijdens met 21% afgenomen.
In het kader van de «Wereldaidsdag», op donderdag 1 december, wilde Olivier Chastel, de Minister van Ontwikkelingssamenwerking, nogmaals wijzen op het belang van de strijd tegen HIV/AIDS in het Belgische beleid voor Ontwikkelingssamenwerking.
«We blijven ons op dit domein inzetten, getuige de verhoging van de middelen die we toekennen aan het WereldFonds voor de strijd tegen Aids, tuberculose en malaria. De Belgische bijdrage aan dit fonds bedroeg dit jaar 21 miljoen €. De reproductieve en seksuele gezondheid wordt trouwens bijzonder goed opgevolgd in de gezondheidsprogramma’s die we ondersteunen. Deze sector is immers prioritair in onze lopende programma’s in 12 van onze 18 partnerlanden,» zei de MR-minister.
Deze «Wereldaidsdag» is voor de Mouvement Réformateur een gelegenheid om eraan te herinneren dat iedereen zich dient te beschermen, uit zelfrespect en uit respect voor de ander.
De toegankelijkheid van de behandeling is verbreed: meer dan 5,2 miljoen bewoners van ontwikkelingslanden kregen eind 2009 toegang tot een (antiretrovirale) behandeling tegen 700.000 in 2004.
Er bestaat een grote waaier aan middelen voor preventie en risicobeperking: condooms, behandeling van seksueel overdraagbare aandoeningen, opsporing van besmettingen, besnijdenis van mannen, spuitenruilprogramma’s en vervangbehandelingen voor heroïneverslaafden.
In België krijgen elke dag drie mensen te horen dat ze seropositief zijn. In 2008 werden er 1.079 nieuwe HIV-gevallen gerapporteerd. Dat is het hoogste aantal sinds het begin van de epidemie. Hierdoor komt het totaal aantal seropositieven in België op meer dan 20.000, waarvan een op zes in het ziektestadium zit.
Voor de Mouvement Réformateur is het zeer belangrijk om op het terrein aanwezig te zijn en de bevolking te sensibiliseren. Aangezien risicogedrag vooral bij jongeren lijkt voor te komen, moet er extra aandacht worden besteed aan deze bevolkingsgroep.
MR-Volksvertegenwoordigers Jacqueline Galant, Kattrin Jadin, Corinne De Permentier, Daniel Bacquelaine en Denis Ducarme dienden verleden jaar een voorstel van resolutie over de versterking van de strijd tegen AIDS in in de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
Dit voorstel vroeg onder andere aan de regering om alle mogelijke middelen in te zetten om actief deel te nemen aan de strijd tegen HIV/Aids op wereldvlak, en vooral met de 18 partnerlanden en tijdens multilaterale contacten.
Het vroeg de regering ook om het beleid van de Directie-generaal Ontwikkelingssamenwerking inzake de strijd tegen HIV/Aids voort te zetten, en dan vooral het werk van de AIDS-ambassadeur, en om erover te waken dat de initiatieven rond kinderen met HIV/Aids verder te blijven ondersteunen, onder andere door fondsenwerving.
«We moeten ook rekening houden met de huidige cijfers in verband met HIV/Aids in België bij het opstellen van een beleid rond deze epidemie en de informatievergaring en de evaluatie van de programma’s die op het terrein de strijd aangaan, bevorderen,» stelden de liberale volksvertegenwoordigers nog in dit voorstel van resolutie.
«Ook de effectieve toepassing van de bestaande wettelijke schikkingen op het vlak van bescherming tegen discriminatie en van toegang tot werk voor besmette of zieke personen moet verzekerd worden, zeker waar het jongeren of kinderen betreft, meer specifiek waar het gelijke kansen op onderwijs betreft».
De andere verzoeken van de MR-volksvertegenwoordigers zijn:
– De garantie op toegang tot verzorging voor alle zieken, ook op financieel vlak;
– een efficiënt beheer van de procedures zodat de verkoop en de terugbetaling van de behandeling sneller verloopt;
– alles in het werk stellen opdat de ziekte kan gecontroleerd worden, dor het verspreiden van de nodige informatie over de overdracht van het virus en over de behandeling van de ziekte;
– het wetenschappelijk onderzoek aanmoedigen om tot methodes te komen die de resistente virussen kunnen bestrijden of die vroeger in het ziekteproces kunnen ingezet worden of die de behandeling verbeteren in die zin dat de bijwerkingen, de duur en de druk van de behandeling kunnen verlicht worden;
– de ontdekking van vaccins blijven aanmoedigen;
– de opleiding en de specifieke omkadering van de zorgverleners verbeteren, met meer aandacht voor de thuiszorg en de regelmatige psychologische opvolging van de zieken en hun omgeving;
– rekening houden met de positieve impact van een goede preventie op het medisch budget bestemd voor HIV/Aids;
– overleg tussen alle betrokken politieke actoren op het beleid te optimaliseren;
– protocolakkoorden tussen alle betrokken politieke actoren mogelijk maken, in het bijzonder met de diverse Gemeenschappen en Gemeenschapscommissies om de financiële middelen zo efficiënt mogelijk aan te wenden.