Samengevoegde vragen van mevrouw Snoy et d’Oppuers, de heer Van der Maelen en de heer De Clercq
Vraag :
Thérèse Snoy et d’Oppuers (Ecolo-Groen!): De situatie in de Hoorn van Afrika, meer bepaald in Somalië, Ethiopië en Kenia, is ronduit dramatisch. Elf miljoen mensen worden geconfronteerd met een dreigende hongersnood. Dat is te wijten aan de uitzonderlijke droogte, maar ook aan de onveiligheid in de regio, waardoor de vluchtelingenkampen overvol zitten. Bovendien zijn de regeringen in die landen bijzonder zwak. Die hongersnood wordt verergerd door de stijging van de voedselprijzen.
Welke initiatieven kan België nemen om het hoofd te bieden aan die noodtoestand? Hoe kan het dat er dergelijke situaties ontstaan zonder dat de internationale gemeenschap dat ziet aankomen?
Dirk Van der Maelen (sp.a): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, door een mix van droogte, speculatie op de voedselmarkten, oorlog en hoge geboortecijfers is de Hoorn van Afrika, helaas, opnieuw in een humanitair drama terechtgekomen. Vandaag hebben de Verenigde Naties in die regio officieel de hongersnood afgekondigd. Dat betekent dat er per dag voldoende hongerdoden vallen om dit te doen. Als de laatste cijfers kloppen, dan zouden er per dag honderd kinderen de hongerdood sterven. Het drama is dat dit werd voorspeld. Na vorige slechte ervaringen bestaat er een soort van early warning system. Dat systeem had vorig jaar al voorspeld dat we midden 2011 een humanitair drama zouden meemaken.
Europa speelt hierin een belangrijke rol, België een iets kleinere. Hoe komt het dat de internationale gemeenschap dit humanitair drama niet heeft voorkomen?
We zitten nu in deze situatie. Wat doet Europa? Wat doet België?
Ik heb uw antwoord gelezen op een vraag van collega Brems. Het is mij opgevallen dat u aangaande België zegt dat er nog werd gesproken over de prioriteiten in de regio en dat u het dossier nog aan de Ministerraad moet voorleggen. Mijnheer de minister, daar vallen elke dag doden. Landen zoals Groot-Brittannië hebben een week geleden hun prioriteiten in de krant al bekendgemaakt. Voor zover ik kan nagaan, bent u met uw dossiers nog niet naar de Wetstraat 16 gegaan.
Hoelang moeten wij nog wachten vooraleer ook België zijn bescheiden steentje bijdraagt, teneinde het humanitaire drama zo kordaat mogelijk aan te pakken?
Mathias De Clercq (Open Vld):Mijnheer de minister, beide collega’s hebben de ernst van de situatie al nauwgezet beschreven. Ik heb ook enkele vragen voor u.
Ten eerste, ik heb begrepen dat er 4 miljoen euro wordt uitgetrokken ter ondersteuning. Voor welke initiatieven is dat geld precies bestemd?
Ten tweede, op 25 juli vindt in Rome een dringend bijeengeroepen FAO-conferentie plaats. Ons land zal daaraan deelnemen. Op welke manier kan ons land Europa mobiliseren om samen met de internationale gemeenschap tot een plan van aanpak te komen om dit drama zo goed mogelijk te verhelpen?
Antwoord :
Door de droogte en de stijging van de voedselprijzen is het aantal personen dat in de Hoorn van Afrika met een dreigende hongersnood wordt geconfronteerd exponentieel toegenomen (11 miljoen mensen zouden daardoor getroffen worden). Zij zijn volledig afhankelijk van humanitaire hulp voor hun overleven. De Eurocommissaris voor humanitaire hulp bestempelde deze crisis als Haiti of this year. De internationale autoriteiten moeten de strijd aanbinden tegen de speculatie in voedingsmiddelen.
Ik heb mijn principiële instemming betuigd met een bijdrage van 4 miljoen euro (3 miljoen euro voor
het Wereldvoedselprogramma en 1 miljoen euro voor de FAO).
Mijn administratie heeft de internationale organisaties in kennis gesteld van ons engagement. Vanochtend heeft de Ministerraad zich bereid verklaard zo spoedig mogelijk actie te ondernemen.
Daarnaast zal de algemeen directeur van mijn administratie op maandag 25 juli deelnemen aan de spoedvergadering op het hoofdkantoor van de FAO in Rome. De bedoeling van deze bijeenkomst van de FAO-lidstaten is een nauwkeurige inschatting te maken van de omvang van de voedselcrisis in de Hoorn van Afrika en te komen tot een gezamenlijke internationale reactie op deze crisis, zowel op korte als op middellange termijn.
We volgen de evolutie van de situatie op de voet. Ik sluit niet uit dat zonodig bijkomende middelen worden vrijgemaakt, afhankelijk van onze budgettaire marge.
[:]